Definify.com
Definition 2025
расколоться
расколоться
Russian
Verb
расколо́ться • (raskolótʹsja) pf (imperfective раска́лываться)
- to cleave, split, crack
- (colloquial) to start talking, tell/reveal/disclose the truth, blab, let it out, spill the beans, spill
- passive of расколо́ть (raskolótʹ)
Conjugation
Conjugation of расколо́ться (class 10c perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расколо́ться raskolótʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | расколо́вшийся raskolóvšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | расколо́вшись raskolóvšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | расколю́сь raskoljúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | раско́лешься raskólešʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | раско́лется raskóletsja |
| 1st plural (мы) | — | раско́лемся raskólemsja |
| 2nd plural (вы) | — | раско́летесь raskóletesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | раско́лются raskóljutsja |
| imperative | singular | plural |
| расколи́сь raskolísʹ |
расколи́тесь raskolítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расколо́лся raskolólsja |
расколо́лись raskolólisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | расколо́лась raskolólasʹ |
|
| neuter (оно́) | расколо́лось raskolólosʹ |
|