Definify.com
Definition 2025
рушиться
рушиться
Russian
Verb
ру́шиться • (rúšitʹsja) impf (perfective ру́хнуть or разру́шиться)
Conjugation
Conjugation of ру́шиться (class 4a imperfective reflexive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ру́шиться rúšitʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | ру́шащийся rúšaščijsja |
ру́шившийся rúšivšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | ру́шась rúšasʹ |
ру́шившись rúšivšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | ру́шусь rúšusʹ |
бу́ду ру́шиться búdu rúšitʹsja |
| 2nd singular (ты) | ру́шишься rúšišʹsja |
бу́дешь ру́шиться búdešʹ rúšitʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | ру́шится rúšitsja |
бу́дет ру́шиться búdet rúšitʹsja |
| 1st plural (мы) | ру́шимся rúšimsja |
бу́дем ру́шиться búdem rúšitʹsja |
| 2nd plural (вы) | ру́шитесь rúšitesʹ |
бу́дете ру́шиться búdete rúšitʹsja |
| 3rd plural (они́) | ру́шатся rúšatsja |
бу́дут ру́шиться búdut rúšitʹsja |
| imperative | singular | plural |
| ру́шься rúšʹsja |
ру́шьтесь rúšʹtesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ру́шился rúšilsja |
ру́шились rúšilisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | ру́шилась rúšilasʹ |
|
| neuter (оно́) | ру́шилось rúšilosʹ |
|
Related terms
- ру́хлядь (rúxljadʹ)
- нару́шиться (narúšitʹsja)
- обру́шиться (obrúšitʹsja)
- пору́шиться (porúšitʹsja)
- разру́шиться (razrúšitʹsja)