Definify.com
Definition 2024
καταλαμβάνω
καταλαμβάνω
Ancient Greek
Verb
καταλαμβάνω • (katalambánō)
- I seize, grasp, hold
- I grasp with the mind: comprehend
- I catch, overtake
- I find, detect
- I occur, befall (often of events, especially negative events: death, disaster, defeat, etc.)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτᾰλᾰμβάνω | κᾰτᾰλᾰμβάνεις | κᾰτᾰλᾰμβάνει | κᾰτᾰλᾰμβάνετον | κᾰτᾰλᾰμβάνετον | κᾰτᾰλᾰμβάνομεν | κᾰτᾰλᾰμβάνετε | κᾰτᾰλᾰμβάνουσῐ(ν) |
subjunctive | κᾰτᾰλᾰμβάνω | κᾰτᾰλᾰμβάνῃς | κᾰτᾰλᾰμβάνῃ | κᾰτᾰλᾰμβάνητον | κᾰτᾰλᾰμβάνητον | κᾰτᾰλᾰμβάνωμεν | κᾰτᾰλᾰμβάνητε | κᾰτᾰλᾰμβάνωσῐ(ν) | |
optative | κᾰτᾰλᾰμβάνοιμῐ | κᾰτᾰλᾰμβάνοις | κᾰτᾰλᾰμβάνοι | κᾰτᾰλᾰμβάνοιτον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίτην | κᾰτᾰλᾰμβάνοιμεν | κᾰτᾰλᾰμβάνοιτε | κᾰτᾰλᾰμβάνοιεν | |
imperative | κᾰτᾰλάμβᾰνε | κᾰτᾰλᾰμβᾰνέτω | κᾰτᾰλᾰμβάνετον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνέτων | κᾰτᾰλᾰμβάνετε | κᾰτᾰλᾰμβᾰνόντων | |||
middle/
passive |
indicative | κᾰτᾰλᾰμβάνομαι | κᾰτᾰλᾰμβάνει/ κᾰτᾰλᾰμβάνῃ |
κᾰτᾰλᾰμβάνεται | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθον | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμεθᾰ | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθε | κᾰτᾰλᾰμβάνονται |
subjunctive | κᾰτᾰλᾰμβάνωμαι | κᾰτᾰλᾰμβάνῃ | κᾰτᾰλᾰμβάνηται | κᾰτᾰλᾰμβάνησθον | κᾰτᾰλᾰμβάνησθον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνώμεθᾰ | κᾰτᾰλᾰμβάνησθε | κᾰτᾰλᾰμβάνωνται | |
optative | κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμην | κᾰτᾰλᾰμβάνοιο | κᾰτᾰλᾰμβάνοιτο | κᾰτᾰλᾰμβάνοισθον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίσθην | κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμεθᾰ | κᾰτᾰλᾰμβάνοισθε | κᾰτᾰλᾰμβάνοιντο | |
imperative | κᾰτᾰλᾰμβάνου | κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθω | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθε | κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | κᾰτᾰλᾰμβάνειν | κᾰτᾰλᾰμβάνεσθαι | |||||||
participle | κᾰτᾰλᾰμβάνων , κᾰτᾰλᾰμβάνουσᾰ , κᾰτᾰλάμβᾰνον | κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενος , κᾰτᾰλᾰμβᾰνομένη , κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενον |
Imperfect: κᾰτελάμβᾰνον, κᾰτελᾰμβᾰνόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτελάμβᾰνον | κᾰτελάμβᾰνες | κᾰτελάμβᾰνε | κᾰτελᾰμβάνετον | κᾰτελᾰμβᾰνέτην | κᾰτελᾰμβάνομεν | κᾰτελᾰμβάνετε | κᾰτελάμβᾰνον |
middle/ passive |
κᾰτελᾰμβᾰνόμην | κᾰτελᾰμβάνου | κᾰτελᾰμβάνετο | κᾰτελᾰμβάνεσθον | κᾰτελᾰμβᾰνέσθην | κᾰτελᾰμβᾰνόμεθᾰ | κᾰτελᾰμβάνεσθε | κᾰτελᾰμβάνοντο |
Future: κᾰτᾰλήψομαι, κᾰτᾰληφθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle | indicative | κᾰτᾰλήψομαι | κᾰτᾰλήψει/ κᾰτᾰλήψῃ |
κᾰτᾰλήψεται | κᾰτᾰλήψεσθον | κᾰτᾰλήψεσθον | κᾰτᾰληψόμεθᾰ | κᾰτᾰλήψεσθε | κᾰτᾰλήψονται |
optative | κᾰτᾰληψοίμην | κᾰτᾰλήψοιο | κᾰτᾰλήψοιτο | κᾰτᾰλήψοισθον | κᾰτᾰληψοίσθην | κᾰτᾰληψοίμεθᾰ | κᾰτᾰλήψοισθε | κᾰτᾰλήψοιντο | |
passive | indicative | κᾰτᾰληφθήσομαι | κᾰτᾰληφθήσει/ κᾰτᾰληφθήσῃ |
κᾰτᾰληφθήσεται | κᾰτᾰληφθήσεσθον | κᾰτᾰληφθήσεσθον | κᾰτᾰληφθησόμεθᾰ | κᾰτᾰληφθήσεσθε | κᾰτᾰληφθήσονται |
optative | κᾰτᾰληφθησοίμην | κᾰτᾰληφθήσοιο | κᾰτᾰληφθήσοιτο | κᾰτᾰληφθήσοισθον | κᾰτᾰληφθησοίσθην | κᾰτᾰληφθησοίμεθᾰ | κᾰτᾰληφθήσοισθε | κᾰτᾰληφθήσοιντο | |
middle | passive | ||||||||
infinitive | κᾰτᾰλήψεσθαι | κᾰτᾰληφθήσεσθαι | |||||||
participle | κᾰτᾰληψόμενος , κᾰτᾰληψομένη , κᾰτᾰληψόμενον | κᾰτᾰληφθησόμενος , κᾰτᾰληφθησομένη , κᾰτᾰληφθησόμενον |
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle | indicative | κᾰτᾰλάμψομαι | κᾰτᾰλάμψει/ κᾰτᾰλάμψῃ |
κᾰτᾰλάμψεται | κᾰτᾰλάμψεσθον | κᾰτᾰλάμψεσθον | κᾰτᾰλαμψόμεθᾰ | κᾰτᾰλάμψεσθε | κᾰτᾰλάμψονται |
optative | κᾰτᾰλαμψοίμην | κᾰτᾰλάμψοιο | κᾰτᾰλάμψοιτο | κᾰτᾰλάμψοισθον | κᾰτᾰλαμψοίσθην | κᾰτᾰλαμψοίμεθᾰ | κᾰτᾰλάμψοισθε | κᾰτᾰλάμψοιντο | |
passive | indicative | κᾰτᾰλαμφθήσομαι | κᾰτᾰλαμφθήσει/ κᾰτᾰλαμφθήσῃ |
κᾰτᾰλαμφθήσεται | κᾰτᾰλαμφθήσεσθον | κᾰτᾰλαμφθήσεσθον | κᾰτᾰλαμφθησόμεθᾰ | κᾰτᾰλαμφθήσεσθε | κᾰτᾰλαμφθήσονται |
optative | κᾰτᾰλαμφθησοίμην | κᾰτᾰλαμφθήσοιο | κᾰτᾰλαμφθήσοιτο | κᾰτᾰλαμφθήσοισθον | κᾰτᾰλαμφθησοίσθην | κᾰτᾰλαμφθησοίμεθᾰ | κᾰτᾰλαμφθήσοισθε | κᾰτᾰλαμφθήσοιντο | |
middle | passive | ||||||||
infinitive | κᾰτᾰλάμψεσθαι | κᾰτᾰλαμφθήσεσθαι | |||||||
participle | κᾰτᾰλαμψόμενος , κᾰτᾰλαμψομένη , κᾰτᾰλαμψόμενον | κᾰτᾰλαμφθησόμενος , κᾰτᾰλαμφθησομένη , κᾰτᾰλαμφθησόμενον |
Aorist: κᾰτέλᾰβον, κᾰτελᾰβόμην, κᾰτελήφθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτέλᾰβον | κᾰτέλᾰβες | κᾰτέλᾰβε | κᾰτελάβετον | κᾰτελᾰβέτην | κᾰτελάβομεν | κᾰτελάβετε | κᾰτέλᾰβον |
subjunctive | κᾰτᾰλάβω | κᾰτᾰλάβῃς | κᾰτᾰλάβῃ | κᾰτᾰλάβητον | κᾰτᾰλάβητον | κᾰτᾰλάβωμεν | κᾰτᾰλάβητε | κᾰτᾰλάβωσῐ(ν) | |
optative | κᾰτᾰλάβοιμῐ | κᾰτᾰλάβοις | κᾰτᾰλάβοι | κᾰτᾰλάβοιτον | κᾰτᾰλᾰβοίτην | κᾰτᾰλάβοιμεν | κᾰτᾰλάβοιτε | κᾰτᾰλάβοιεν | |
imperative | κᾰτάλᾰβε | κᾰτᾰλᾰβέτω | κᾰτᾰλάβετον | κᾰτᾰλᾰβέτων | κᾰτᾰλάβετε | κᾰτᾰλᾰβόντων | |||
middle | indicative | κᾰτελᾰβόμην | κᾰτελάβου | κᾰτελάβετο | κᾰτελάβεσθον | κᾰτελᾰβέσθην | κᾰτελᾰβόμεθᾰ | κᾰτελάβεσθε | κᾰτελάβοντο |
subjunctive | κᾰτᾰλάβωμαι | κᾰτᾰλάβῃ | κᾰτᾰλάβηται | κᾰτᾰλάβησθον | κᾰτᾰλάβησθον | κᾰτᾰλᾰβώμεθᾰ | κᾰτᾰλάβησθε | κᾰτᾰλάβωνται | |
optative | κᾰτᾰλᾰβοίμην | κᾰτᾰλάβοιο | κᾰτᾰλάβοιτο | κᾰτᾰλάβοισθον | κᾰτᾰλᾰβοίσθην | κᾰτᾰλᾰβοίμεθᾰ | κᾰτᾰλάβοισθε | κᾰτᾰλάβοιντο | |
imperative | κᾰτᾰλᾰβοῦ | κᾰτᾰλᾰβέσθω | κᾰτᾰλάβεσθον | κᾰτᾰλᾰβέσθων | κᾰτᾰλάβεσθε | κᾰτᾰλᾰβέσθων | |||
passive | indicative | κᾰτελήφθην | κᾰτελήφθης | κᾰτελήφθη | κᾰτελήφθητον | κᾰτεληφθήτην | κᾰτελήφθημεν | κᾰτελήφθητε | κᾰτελήφθησᾰν |
subjunctive | κᾰτᾰληφθῶ | κᾰτᾰληφθῇς | κᾰτᾰληφθῇ | κᾰτᾰληφθῆτον | κᾰτᾰληφθῆτον | κᾰτᾰληφθῶμεν | κᾰτᾰληφθῆτε | κᾰτᾰληφθῶσῐ(ν) | |
optative | κᾰτᾰληφθείην | κᾰτᾰληφθείης | κᾰτᾰληφθείη | κᾰτᾰληφθεῖτον/ κᾰτᾰληφθείητον |
κᾰτᾰληφθείτην/ κᾰτᾰληφθειήτην |
κᾰτᾰληφθεῖμεν/ κᾰτᾰληφθείημεν |
κᾰτᾰληφθεῖτε/ κᾰτᾰληφθείητε |
κᾰτᾰληφθεῖεν/ κᾰτᾰληφθείησᾰν |
|
imperative | κᾰτᾰλήφθητι | κᾰτᾰληφθήτω | κᾰτᾰλήφθητον | κᾰτᾰληφθήτων | κᾰτᾰλήφθητε | κᾰτᾰληφθέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | κᾰτᾰλᾰβεῖν | κᾰτᾰλᾰβέσθαι | κᾰτᾰληφθῆναι | ||||||
participle | m | κᾰτᾰλᾰβών | κᾰτᾰλᾰβόμενος | κᾰτᾰληφθείς | |||||
f | κᾰτᾰλᾰβοῦσᾰ | κᾰτᾰλᾰβομένη | κᾰτᾰληφθεῖσᾰ | ||||||
n | κᾰτᾰλᾰβόν | κᾰτᾰλᾰβόμενον | κᾰτᾰληφθέν |
Perfect: κᾰτείληφᾰ, κᾰτείλημμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτείληφᾰ | κᾰτείληφᾰς | κᾰτείληφε | κᾰτειλήφᾰτον | κᾰτειλήφᾰτον | κᾰτειλήφᾰμεν | κᾰτειλήφᾰτε | κᾰτειλήφᾱσῐ(ν) |
subjunctive | κᾰτειληφὼς ὦ/ κᾰτειλήφω |
κᾰτειληφὼς ᾖς/ κᾰτειλήφῃς |
κᾰτειληφὼς ᾖ/ κᾰτειλήφῃ |
κᾰτειληφότε ἦτον/ κᾰτειλήφητον |
κᾰτειληφότε ἦτον/ κᾰτειλήφητον |
κᾰτειληφότες ὦμεν/ κᾰτειλήφωμεν |
κᾰτειληφότες ἦτε/ κᾰτειλήφητε |
κᾰτειληφότες ὦσῐ(ν)/ κᾰτειλήφωσῐ(ν) |
|
optative | κᾰτειληφὼς εἴην/ κᾰτειλήφοιμῐ/ κᾰτειληφοίην |
κᾰτειληφὼς εἴης/ κᾰτειλήφοις/ κᾰτειληφοίης |
κᾰτειληφὼς εἴη/ κᾰτειλήφοι/ κᾰτειληφοίη |
κᾰτειληφότε εἴητον/ κᾰτειληφότε εἶτον/ κᾰτειλήφοιτον |
κᾰτειληφὀτε εἰήτην/ κᾰτειληφότε εἴτην/ κᾰτειληφοίτην |
κᾰτειληφότες εἴημεν/ κᾰτειληφότες εἶμεν/ κᾰτειλήφοιμεν |
κᾰτειληφότες εἴητε/ κᾰτειληφότες εἶτε/ κᾰτειλήφοιτε |
κᾰτειληφότες εἴησᾰν/ κᾰτειληφότε εἶεν/ κᾰτειλήφοιεν |
|
imperative | κᾰτειληφὼς ἴσθῐ | κᾰτειληφὼς ἔστω | κᾰτειληφότε ἔστον | κᾰτειληφότε ἔστων | κᾰτειληφότες ἔστε | κᾰτειληφότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | κᾰτείλημμαι | κᾰτείληψαι | κᾰτείληπται | κᾰτείληφθον | κᾰτείληφθον | κᾰτειλήμμεθᾰ | κᾰτείληφθε | κᾰτειλημμένοι εἰσί |
subjunctive | κᾰτειλημμένος ὦ | κᾰτειλημμένος ᾖς | κᾰτειλημμένος ᾖ | κᾰτειλημμένω ἦτον | κᾰτειλημμένω ἦτον | κᾰτειλημμένοι ὦμεν | κᾰτειλημμένοι ἦτε | κᾰτειλημμένοι ὦσῐ | |
optative | κᾰτειλημμένος εἴην | κᾰτειλημμένος εἴης | κᾰτειλημμένος εἴη | κᾰτειλημμένοι εἴητον/ κᾰτειλημμένοι εἶτον |
κᾰτειλημμένω εἰήτην/ κᾰτειλημμένω εἴτην |
κᾰτειλημμένοι εἴημεν/ κᾰτειλημμένοι εἶμεν |
κᾰτειλημμένοι εἴητε/ κᾰτειλημμένοι εἶτε |
κᾰτειλημμένοι εἴησᾰν/ κᾰτειλημμένοι εἶεν |
|
imperative | κᾰτείληψο | κᾰτειλήφθω | κᾰτείληφθον | κᾰτειλήφθων | κᾰτείληφθε | κᾰτειλήφθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | κᾰτειληφέναι | κᾰτειλῆφθαι | |||||||
participle | κᾰτειληφώς , κᾰτειληφυῖα , κᾰτειληφός | κᾰτειλημμένος , κᾰτειλημμένη , κᾰτειλημμένον |
Perfect: κᾰτᾰλελάβηκα, κᾰτᾰλελάβημαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτᾰλελάβηκα | κᾰτᾰλελάβηκας | κᾰτᾰλελάβηκε | κᾰτᾰλελαβήκατον | κᾰτᾰλελαβήκατον | κᾰτᾰλελαβήκαμεν | κᾰτᾰλελαβήκατε | κᾰτᾰλελαβήκᾱσῐ(ν) |
subjunctive | κᾰτᾰλελαβηκὼς ὦ/ κᾰτᾰλελαβήκω |
κᾰτᾰλελαβηκὼς ᾖς/ κᾰτᾰλελαβήκῃς |
κᾰτᾰλελαβηκὼς ᾖ/ κᾰτᾰλελαβήκῃ |
κᾰτᾰλελαβηκότε ἦτον/ κᾰτᾰλελαβήκητον |
κᾰτᾰλελαβηκότε ἦτον/ κᾰτᾰλελαβήκητον |
κᾰτᾰλελαβηκότες ὦμεν/ κᾰτᾰλελαβήκωμεν |
κᾰτᾰλελαβηκότες ἦτε/ κᾰτᾰλελαβήκητε |
κᾰτᾰλελαβηκότες ὦσῐ(ν)/ κᾰτᾰλελαβήκωσῐ(ν) |
|
optative | κᾰτᾰλελαβηκὼς εἴην/ κᾰτᾰλελαβήκοιμῐ/ κᾰτᾰλελαβηκοίην |
κᾰτᾰλελαβηκὼς εἴης/ κᾰτᾰλελαβήκοις/ κᾰτᾰλελαβηκοίης |
κᾰτᾰλελαβηκὼς εἴη/ κᾰτᾰλελαβήκοι/ κᾰτᾰλελαβηκοίη |
κᾰτᾰλελαβηκότε εἴητον/ κᾰτᾰλελαβηκότε εἶτον/ κᾰτᾰλελαβήκοιτον |
κᾰτᾰλελαβηκὀτε εἰήτην/ κᾰτᾰλελαβηκότε εἴτην/ κᾰτᾰλελαβηκοίτην |
κᾰτᾰλελαβηκότες εἴημεν/ κᾰτᾰλελαβηκότες εἶμεν/ κᾰτᾰλελαβήκοιμεν |
κᾰτᾰλελαβηκότες εἴητε/ κᾰτᾰλελαβηκότες εἶτε/ κᾰτᾰλελαβήκοιτε |
κᾰτᾰλελαβηκότες εἴησαν/ κᾰτᾰλελαβηκότε εἶεν/ κᾰτᾰλελαβήκοιεν |
|
imperative | κᾰτᾰλελαβηκὼς ἴσθῐ | κᾰτᾰλελαβηκὼς ἔστω | κᾰτᾰλελαβηκότε ἔστον | κᾰτᾰλελαβηκότε ἔστων | κᾰτᾰλελαβηκότες ἔστε | κᾰτᾰλελαβηκότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | κᾰτᾰλελάβημαι | κᾰτᾰλελάβησαι | κᾰτᾰλελάβηται | κᾰτᾰλελάβησθον | κᾰτᾰλελάβησθον | κᾰτᾰλελαβήμεθα | κᾰτᾰλελάβησθε | κᾰτᾰλελάβηνται |
subjunctive | κᾰτᾰλελαβημένος ὦ | κᾰτᾰλελαβημένος ᾖς | κᾰτᾰλελαβημένος ᾖ | κᾰτᾰλελαβημένω ἦτον | κᾰτᾰλελαβημένω ἦτον | κᾰτᾰλελαβημένοι ὦμεν | κᾰτᾰλελαβημένοι ἦτε | κᾰτᾰλελαβημένοι ὦσῐ | |
optative | κᾰτᾰλελαβημένος εἴην | κᾰτᾰλελαβημένος εἴης | κᾰτᾰλελαβημένος εἴη | κᾰτᾰλελαβημένοι εἴητον/ κᾰτᾰλελαβημένοι εἶτον |
κᾰτᾰλελαβημένω εἰήτην/ κᾰτᾰλελαβημένω εἴτην |
κᾰτᾰλελαβημένοι εἴημεν/ κᾰτᾰλελαβημένοι εἶμεν |
κᾰτᾰλελαβημένοι εἴητε/ κᾰτᾰλελαβημένοι εἶτε |
κᾰτᾰλελαβημένοι εἴησαν/ κᾰτᾰλελαβημένοι εἶεν |
|
imperative | κᾰτᾰλελάβησο | κᾰτᾰλελαβήσθω | κᾰτᾰλελάβησθον | κᾰτᾰλελαβήσθων | κᾰτᾰλελάβησθε | κᾰτᾰλελαβήσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | κᾰτᾰλελαβηκέναι | κᾰτᾰλελαβῆσθαι | |||||||
participle | κᾰτᾰλελαβηκώς , κᾰτᾰλελαβηκυῖα , κᾰτᾰλελαβηκός | κᾰτᾰλελαβημένος , κᾰτᾰλελαβημένη , κᾰτᾰλελαβημένον |
Pluperfect: κᾰτειλήφειν/κᾰτειλήφη
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
pluperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κᾰτειλήφειν/ κᾰτειλήφη |
κᾰτειλήφεις/ κᾰτειλήφης |
κᾰτειλήφει(ν) | κᾰτειλήφετον | κᾰτειληφέτην | κᾰτειλήφεμεν | κᾰτειλήφετε | κᾰτειλήφεσᾰν |
middle/ passive |
κᾰτειλήμμην | κᾰτείληψο | κᾰτείληπτο | κᾰτείληφθον | κᾰτειλήφθην | κᾰτειλήμμεθᾰ | κᾰτείληφθε | κᾰτειλημμένοι ἦσᾰν |
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Greek: καταλαβαίνω (katalavaíno, “to understand, to notice”)
- καταλαμβάνω (katalamváno, “to seize”)
References
- καταλαμβάνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- καταλαμβάνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «καταλαμβάνω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- καταλαμβάνω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G2638”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
καταλαμβάνω • (katalamváno) (simple past κατέλαβα, passive form καταλαμβάνομαι)
- seize, capture, acquire sovereignty
- (crime) detect
- understand, grasp (possibly incorrectly)
Usage notes
- Although λαμβάνω (lamváno) and λαβαίνω (lavaíno) are alternative forms having the same meaning, this is not true of καταλαβαίνω (katalavaíno, “to understand, to realise, to notice”) and καταλαμβάνω (katalamváno, “to seize, to acquire sovereignty”).
Conjugation
καταλαμβάνω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | καταλαμβάνω | καταλάμβανα | θα καταλαμβάνω | να καταλαμβάνω | |
2s | καταλαμβάνεις | καταλάμβανες | θα καταλαμβάνεις | να καταλαμβάνεις | καταλάμβανε |
3s | καταλαμβάνει | καταλάμβανε | θα καταλαμβάνει | να καταλαμβάνει | |
1p | καταλαμβάνουμε, καταλαμβάνομε | καταλαμβάναμε | θα καταλαμβάνουμε, καταλαμβάνομε | να καταλαμβάνουμε, καταλαμβάνομε | |
2p | καταλαμβάνετε | καταλαμβάνατε | θα καταλαμβάνετε | να καταλαμβάνετε | καταλαμβάνετε |
3p | καταλαμβάνουν, καταλαμβάνουνε | καταλάμβαναν, καταλαμβάναν, καταλαμβάνανε | θα καταλαμβάνουν, καταλαμβάνουνε | να καταλαμβάνουν, καταλαμβάνουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | καταλάβω | κατέλαβα | θα καταλάβω | να καταλάβω | |
2s | καταλάβεις | κατέλαβες | θα καταλάβεις | να καταλάβεις | κατάλαβε |
3s | καταλάβει | κατέλαβε | θα καταλάβει | να καταλάβει | |
1p | καταλάβουμε, καταλάβομε | καταλάβαμε | θα καταλάβουμε, καταλάβομε | να καταλάβουμε, καταλάβομε | |
2p | καταλάβετε | καταλάβατε | θα καταλάβετε | να καταλάβετε | καταλάβετε |
3p | καταλάβουν, καταλάβουνε | κατέλαβαν, καταλάβαν, καταλάβανε | θα καταλάβουν, καταλάβουνε | να καταλάβουν, καταλάβουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω καταλάβει | είχα καταλάβει | θα έχω καταλάβει | να έχω καταλάβει | |
2s | έχεις καταλάβει | είχες καταλάβει | θα έχεις καταλάβει | να έχεις καταλάβει | |
3s | έχει καταλάβει | είχε καταλάβει | θα έχει καταλάβει | να έχει καταλάβει | |
1p | έχουμε καταλάβει | είχαμε καταλάβει | θα έχουμε καταλάβει | να έχουμε καταλάβει | |
2p | έχετε καταλάβει | είχατε καταλάβει | θα έχετε καταλάβει | να έχετε καταλάβει | |
3p | έχουν καταλάβει | είχαν καταλάβει | θα έχουν καταλάβει | να έχουν καταλάβει | |
Participle: | καταλαμβάνοντας | Non-finite ‡ | καταλάβει | 165, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||