Definify.com
Definition 2024
λείπω
λείπω
Ancient Greek
Verb
λείπω • (leípō)
- I leave
- I leave alone, release
- (passive) I am left, remain, survive
- (intransitive) I leave, depart, disappear
- I desert, fail
- I lack, fall short, fail
Inflection
Present: λείπω, λείπομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | λείπω | λείπεις | λείπει | λείπετον | λείπετον | λείπομεν | λείπετε | λείπουσῐ(ν) |
subjunctive | λείπω | λείπῃς | λείπῃ | λείπητον | λείπητον | λείπωμεν | λείπητε | λείπωσῐ(ν) | |
optative | λείποιμῐ | λείποις | λείποι | λείποιτον | λειποίτην | λείποιμεν | λείποιτε | λείποιεν | |
imperative | λεῖπε | λειπέτω | λείπετον | λειπέτων | λείπετε | λειπόντων | |||
middle/
passive |
indicative | λείπομαι | λείπει/ λείπῃ |
λείπεται | λείπεσθον | λείπεσθον | λειπόμεθᾰ | λείπεσθε | λείπονται |
subjunctive | λείπωμαι | λείπῃ | λείπηται | λείπησθον | λείπησθον | λειπώμεθᾰ | λείπησθε | λείπωνται | |
optative | λειποίμην | λείποιο | λείποιτο | λείποισθον | λειποίσθην | λειποίμεθᾰ | λείποισθε | λείποιντο | |
imperative | λείπου | λειπέσθω | λείπεσθον | λειπέσθων | λείπεσθε | λειπέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | λείπειν | λείπεσθαι | |||||||
participle | λείπων , λείπουσᾰ , λεῖπον | λειπόμενος , λειπομένη , λειπόμενον |
Imperfect: ἔλειπον, ἐλειπόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔλειπον | ἔλειπες | ἔλειπε | ἐλείπετον | ἐλειπέτην | ἐλείπομεν | ἐλείπετε | ἔλειπον |
middle/ passive |
ἐλειπόμην | ἐλείπου | ἐλείπετο | ἐλείπεσθον | ἐλειπέσθην | ἐλειπόμεθᾰ | ἐλείπεσθε | ἐλείποντο |
Future: λείψω, λείψομαι, λειφθήσομαι (middle often used in passive sense)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | λείψω | λείψεις | λείψει | λείψετον | λείψετον | λείψομεν | λείψετε | λείψουσῐ(ν) |
optative | λείψοιμῐ | λείψοις | λείψοι | λείψοιτον | λειψοίτην | λείψοιμεν | λείψοιτε | λείψοιεν | |
middle | indicative | λείψομαι | λείψει/ λείψῃ |
λείψεται | λείψεσθον | λείψεσθον | λειψόμεθᾰ | λείψεσθε | λείψονται |
optative | λειψοίμην | λείψοιο | λείψοιτο | λείψοισθον | λειψοίσθην | λειψοίμεθᾰ | λείψοισθε | λείψοιντο | |
passive | indicative | λειφθήσομαι | λειφθήσει/ λειφθήσῃ |
λειφθήσεται | λειφθήσεσθον | λειφθήσεσθον | λειφθησόμεθᾰ | λειφθήσεσθε | λειφθήσονται |
optative | λειφθησοίμην | λειφθήσοιο | λειφθήσοιτο | λειφθήσοισθον | λειφθησοίσθην | λειφθησοίμεθᾰ | λειφθήσοισθε | λειφθήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | λείψειν | λείψεσθαι | λειφθήσεσθαι | ||||||
participle | λείψων , λείψουσᾰ , λεῖψον | λειψόμενος , λειψομένη , λειψόμενον | λειφθησόμενος , λειφθησομένη , λειφθησόμενον |
Aorist: ἔλῐπον, ἐλῐπόμην, ἐλείφθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔλῐπον | ἔλῐπες | ἔλῐπε | ἐλίπετον | ἐλῐπέτην | ἐλίπομεν | ἐλίπετε | ἔλῐπον |
subjunctive | λίπω | λίπῃς | λίπῃ | λίπητον | λίπητον | λίπωμεν | λίπητε | λίπωσῐ(ν) | |
optative | λίποιμῐ | λίποις | λίποι | λίποιτον | λῐποίτην | λίποιμεν | λίποιτε | λίποιεν | |
imperative | λίπε | λῐπέτω | λίπετον | λῐπέτων | λίπετε | λῐπόντων | |||
middle | indicative | ἐλῐπόμην | ἐλίπου | ἐλίπετο | ἐλίπεσθον | ἐλῐπέσθην | ἐλῐπόμεθᾰ | ἐλίπεσθε | ἐλίποντο |
subjunctive | λίπωμαι | λίπῃ | λίπηται | λίπησθον | λίπησθον | λῐπώμεθᾰ | λίπησθε | λίπωνται | |
optative | λῐποίμην | λίποιο | λίποιτο | λίποισθον | λῐποίσθην | λῐποίμεθᾰ | λίποισθε | λίποιντο | |
imperative | λῐποῦ | λῐπέσθω | λίπεσθον | λῐπέσθων | λίπεσθε | λῐπέσθων | |||
passive | indicative | ἐλείφθην | ἐλείφθης | ἐλείφθη | ἐλείφθητον | ἐλειφθήτην | ἐλείφθημεν | ἐλείφθητε | ἐλείφθησᾰν |
subjunctive | λειφθῶ | λειφθῇς | λειφθῇ | λειφθῆτον | λειφθῆτον | λειφθῶμεν | λειφθῆτε | λειφθῶσῐ(ν) | |
optative | λειφθείην | λειφθείης | λειφθείη | λειφθεῖτον/ λειφθείητον |
λειφθείτην/ λειφθειήτην |
λειφθεῖμεν/ λειφθείημεν |
λειφθεῖτε/ λειφθείητε |
λειφθεῖεν/ λειφθείησᾰν |
|
imperative | λείφθητῐ | λειφθήτω | λείφθητον | λειφθήτων | λείφθητε | λειφθέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | λῐπεῖν | λῐπέσθαι | λειφθῆναι | ||||||
participle | m | λῐπών | λῐπόμενος | λειφθείς | |||||
f | λῐποῦσᾰ | λῐπομένη | λειφθεῖσᾰ | ||||||
n | λῐπόν | λῐπόμενον | λειφθέν |
Aorist: ἔλειψα, ἐλειψάμην (late)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔλειψα | ἔλειψας | ἔλειψε | ἐλείψατον | ἐλειψάτην | ἐλείψαμεν | ἐλείψατε | ἔλειψαν |
subjunctive | λείψω | λείψῃς | λείψῃ | λείψητον | λείψητον | λείψωμεν | λείψητε | λείψωσῐ(ν) | |
optative | λείψαιμῐ | λείψαις/ λείψειας |
λείψαι/ λείψειε |
λείψαιτον | λειψαίτην | λείψαιμεν | λείψαιτε | λείψαιεν/ λείψειαν |
|
imperative | λεῖψον | λειψάτω | λείψατον | λειψάτων | λείψατε | λειψάντων | |||
middle | indicative | ἐλειψάμην | ἐλείψω | ἐλείψατο | ἐλείψασθον | ἐλειψάσθην | ἐλειψάμεθα | ἐλείψασθε | ἐλείψαντο |
subjunctive | λείψωμαι | λείψῃ | λείψηται | λείψησθον | λείψησθον | λειψώμεθα | λείψησθε | λείψωνται | |
optative | λειψαίμην | λείψαιο | λείψαιτο | λείψαισθον | λειψαίσθην | λειψαίμεθα | λείψαισθε | λείψαιντο | |
imperative | λεῖψαι | λειψάσθω | λείψασθον | λειψάσθων | λείψασθε | λειψάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | λεῖψαι | λείψασθαι | |||||||
participle | m | λείψᾱς | λειψάμενος | ||||||
f | λείψᾱσα | λειψαμένη | |||||||
n | λεῖψαν | λειψάμενον |
Perfect: λέλοιπᾰ, λέλειμμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | λέλοιπᾰ | λέλοιπᾰς | λέλοιπε | λελοίπᾰτον | λελοίπᾰτον | λελοίπᾰμεν | λελοίπᾰτε | λελοίπᾱσῐ(ν) |
subjunctive | λελοιπὼς ὦ/ λελοίπω |
λελοιπὼς ᾖς/ λελοίπῃς |
λελοιπὼς ᾖ/ λελοίπῃ |
λελοιπότε ἦτον/ λελοίπητον |
λελοιπότε ἦτον/ λελοίπητον |
λελοιπότες ὦμεν/ λελοίπωμεν |
λελοιπότες ἦτε/ λελοίπητε |
λελοιπότες ὦσῐ(ν)/ λελοίπωσῐ(ν) |
|
optative | λελοιπὼς εἴην/ λελοίποιμῐ/ λελοιποίην |
λελοιπὼς εἴης/ λελοίποις/ λελοιποίης |
λελοιπὼς εἴη/ λελοίποι/ λελοιποίη |
λελοιπότε εἴητον/ λελοιπότε εἶτον/ λελοίποιτον |
λελοιπὀτε εἰήτην/ λελοιπότε εἴτην/ λελοιποίτην |
λελοιπότες εἴημεν/ λελοιπότες εἶμεν/ λελοίποιμεν |
λελοιπότες εἴητε/ λελοιπότες εἶτε/ λελοίποιτε |
λελοιπότες εἴησᾰν/ λελοιπότε εἶεν/ λελοίποιεν |
|
imperative | λελοιπὼς ἴσθῐ | λελοιπὼς ἔστω | λελοιπότε ἔστον | λελοιπότε ἔστων | λελοιπότες ἔστε | λελοιπότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | λέλειμμαι | λέλειψαι | λέλειπται | λέλειφθον | λέλειφθον | λελείμμεθᾰ | λέλειφθε | λελειμμένοι εἰσί |
subjunctive | λελειμμένος ὦ | λελειμμένος ᾖς | λελειμμένος ᾖ | λελειμμένω ἦτον | λελειμμένω ἦτον | λελειμμένοι ὦμεν | λελειμμένοι ἦτε | λελειμμένοι ὦσῐ | |
optative | λελειμμένος εἴην | λελειμμένος εἴης | λελειμμένος εἴη | λελειμμένοι εἴητον/ λελειμμένοι εἶτον |
λελειμμένω εἰήτην/ λελειμμένω εἴτην |
λελειμμένοι εἴημεν/ λελειμμένοι εἶμεν |
λελειμμένοι εἴητε/ λελειμμένοι εἶτε |
λελειμμένοι εἴησᾰν/ λελειμμένοι εἶεν |
|
imperative | λέλειψο | λελείφθω | λέλειφθον | λελείφθων | λέλειφθε | λελείφθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | λελοιπέναι | λελεῖφθαι | |||||||
participle | λελοιπώς , λελοιπυῖα , λελοιπός | λελειμμένος , λελειμμένη , λελειμμένον |
Pluperfect: ἐλελοίπειν/ἐλελοίπη
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
pluperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐλελοίπειν/ ἐλελοίπη |
ἐλελοίπεις/ ἐλελοίπης |
ἐλελοίπει(ν) | ἐλελοίπετον | ἐλελοιπέτην | ἐλελοίπεμεν | ἐλελοίπετε | ἐλελοίπεσᾰν |
middle/ passive |
ἐλελείμμην | ἐλέλειψο | ἐλέλειπτο | ἐλέλειφθον | ἐλελείφθην | ἐλελείμμεθᾰ | ἐλέλειφθε | λελειμμένοι ἦσᾰν |
Future perfect: λελείψομαι
future perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
middle/
passive |
indicative | λελείψομαι | λελείψει/ λελείψῃ |
λελείψεται | λελείψεσθον | λελείψεσθον | λελειψόμεθᾰ | λελείψεσθε | λελείψονται |
optative | λελειψοίμην | λελείψοιο | λελείψοιτο | λελείψοισθον | λελειψοίσθην | λελειψοίμεθᾰ | λελείψοισθε | λελείψοιντο | |
infinitive | participle | ||||||||
λελείψεσθαι | λελειψόμενος , λελειψομένη , λελειψόμενον |
Derived terms
Terms derived from λείπω (leípō)
|
|
|
Related terms
- ἄλειπτος (áleiptos)
- λεῖμμα (leîmma)
- λειπογνώμων (leipognṓmōn)
- λειπτέον (leiptéon)
- λείψανον (leípsanon)
- λεῖψις (leîpsis)
- λοιψάς (loipsás)
- λοιψός (loipsós)
References
- λείπω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λείπω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- λείπω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «λείπω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «λείπω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- λείπω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G3007”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
λείπω • (leípo) (simple past έλειψα, passive form —)
Conjugation
λείπω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | λείπω | έλειπα | θα λείπω | να λείπω | |
2s | λείπεις | έλειπες | θα λείπεις | να λείπεις | λείπε |
3s | λείπει | έλειπε | θα λείπει | να λείπει | |
1p | λείπουμε, λείπομε | λείπαμε | θα λείπουμε, λείπομε | να λείπουμε, λείπομε | |
2p | λείπετε | λείπατε | θα λείπετε | να λείπετε | λείπετε |
3p | λείπουν, λείπουνε | έλειπαν, λείπαν, λείπανε | θα λείπουν, λείπουνε | να λείπουν, λείπουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | λείψω | έλειψα | θα λείψω | να λείψω | |
2s | λείψεις | έλειψες | θα λείψεις | να λείψεις | λείψε |
3s | λείψει | έλειψε | θα λείψει | να λείψει | |
1p | λείψουμε, λείψομε | λείψαμε | θα λείψουμε, λείψομε | να λείψουμε, λείψομε | |
2p | λείψετε | λείψατε | θα λείψετε | να λείψετε | λείψτε, λείψετε |
3p | λείψουν, λείψουνε | έλειψαν, λείψαν, λείψανε | θα λείψουν, λείψουνε | να λείψουν, λείψουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω λείψει | είχα λείψει | θα έχω λείψει | να έχω λείψει | |
2s | έχεις λείψει | είχες λείψει | θα έχεις λείψει | να έχεις λείψει | |
3s | έχει λείψει | είχε λείψει | θα έχει λείψει | να έχει λείψει | |
1p | έχουμε λείψει | είχαμε λείψει | θα έχουμε λείψει | να έχουμε λείψει | |
2p | έχετε λείψει | είχατε λείψει | θα έχετε λείψει | να έχετε λείψει | |
3p | έχουν λείψει | είχαν λείψει | θα έχουν λείψει | να έχουν λείψει | |
Participle: | λείποντας | Non-finite ‡ | λείψει | 9, 1h | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||