Definify.com
Definition 2024
μόναρχος
μόναρχος
Ancient Greek
Alternative forms
Noun
μόναρχος • (mónarkhos) m (genitive μόναρχου); second declension
Inflection
Second declension of μόναρχος, μόναρχου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | μόναρχος | μόναρχω | μόναρχοι |
Genitive | μόναρχου | μόναρχοιν | μόναρχων |
Dative | μόναρχῳ | μόναρχοιν | μόναρχοις |
Accusative | μόναρχον | μόναρχω | μόναρχους |
Vocative | μόναρχε | μόναρχω | μόναρχοι |
Derived terms
- μοναρχέω (monarkhéō)
- μοναρχία (monarkhía)
- μοναρχικός (monarkhikós)