Definify.com
Definition 2025
догореть
догореть
Russian
Verb
догоре́ть • (dogorétʹ) pf (imperfective догора́ть)
Conjugation
Conjugation of догоре́ть (class 5b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | догоре́ть dogorétʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | догоре́вший dogorévšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | догоре́в dogorév, догоре́вши dogorévši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | догорю́ dogorjú |
| 2nd singular (ты) | — | догори́шь dogoríšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | догори́т dogorít |
| 1st plural (мы) | — | догори́м dogorím |
| 2nd plural (вы) | — | догори́те dogoríte |
| 3rd plural (они́) | — | догоря́т dogorját |
| imperative | singular | plural |
| догори́ dogorí |
догори́те dogoríte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | догоре́л dogorél |
догоре́ли dogoréli |
| feminine (я/ты/она́) | догоре́ла dogoréla |
|
| neuter (оно́) | догоре́ло dogorélo |
|
Related terms
- горе́ть (gorétʹ)
- горе́ние (gorénije)
- горе́лый (gorélyj)
- горе́лка (gorélka)
- горе́лки (gorélki)
- горя́чий (gorjáčij), горячо́ (gorjačó), горя́чность (gorjáčnostʹ)
- горя́чка (gorjáčka)
- горячи́ть impf (gorjačítʹ), разгорячи́ть pf (razgorjačítʹ)
- горячи́ться (gorjačítʹsja)