Definify.com
Definition 2025
assimilar
assimilar
Catalan
Verb
assimilar (first-person singular present assimilo, past participle assimilat)
- to assimilate
Conjugation
Conjugation of assimilar (first conjugation)
| infinitive | assimilar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | assimilant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | assimilat | assimilada | |||||
| plural | assimilats | assimilades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | assimilo | assimiles | assimila | assimilem | assimileu | assimilen | |
| imperfect | assimilava | assimilaves | assimilava | assimilàvem | assimilàveu | assimilaven | |
| future | assimilaré | assimilaràs | assimilarà | assimilarem | assimilareu | assimilaran | |
| preterite | assimilí | assimilares | assimilà | assimilàrem | assimilàreu | assimilaren | |
| conditional | assimilaria | assimilaries | assimilaria | assimilaríem | assimilaríeu | assimilarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | assimili | assimilis | assimili | assimilem | assimileu | assimilin | |
| imperfect | assimilés | assimilessis | assimilés | assimiléssim | assimiléssiu | assimilessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | assimila | assimili | assimilem | assimileu | assimilin | ||
Related terms
Portuguese
Etymology
Borrowing from Latin assimilāre, present active infinitive of assimilō. Doublet of assemelhar.
Verb
assimilar (first-person singular present indicative assimilo, past participle assimilado)
- to assimilate
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb assimilar