Definify.com
Webster 1913 Edition
Ha
Ha
Webster 1828 Edition
Ha
HA
, an exclamation, denoting surprise, joy or grief. With the first or long sound of a, it is used as a question, and is equivalent to 'What do you say?' When repeated, ha, ha, it is an expression of laughter, or sometimes it is equivalent to 'Well! it is so.'Definition 2024
Ha
Ha
English
Proper noun
Ha
- An ethnic and linguistic group based in Kigoma Region in western Tanzania.
- The dialect of Rwanda-Rundi spoken by this group.
Etymology 2
Proper noun
Ha
- In Egyptian mythology, a god of the deserts to the west of Egypt, associated with the underworld (Duat) and pictured as a man wearing the symbol for desert hills on his head.
Derived terms
- (Egyptian god): Hagryphus
Anagrams
ha
ha
English
Verb
ha
- (archaic) Alternate spelling of a4
Pronoun
ha
- (neologism) A gender-neutral, third-person singular subject pronoun, coordinate with gendered pronouns he and she.
- "Ha laughed"
Interjection
ha
- A representation of laughter.
- Ha, ha, ha! That’s funny.
- An exclamation of triumph or discovery.
- Ha! Checkmate!
Translations
Related terms
Anagrams
Albanian
Pronunciation
- IPA(key): /ha/
Etymology
From Proto-Albanian *ed-a-, from Proto-Indo-European *h₁ed- (“to eat”), whith the preservation of the laryngeal[1]. Alternatively from Proto-Indo-European *h₂euw (compare Ashkun au ‘bread’, Sanskrit अवय (āvaya, “to eat”)).
Verb
ha (first-person singular past tense hëngra, participle ngrënë)
Conjugation
participle (pjesorja) |
ngrënë | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund — present (përcjellorja — koha e tashme) |
duke ngrënë | ||||||
gerund — past (përcjellorja — koha e kryer) |
duke pasë ngrënë | ||||||
infinitive (paskajorja) |
për të ngrënë | ||||||
singular (numri njëjës) |
plural (numri shumës) |
||||||
1st person (veta e parë) |
2nd person (veta e dytë) |
3rd person (veta e tretë) |
1st person (veta e parë) |
2nd person (veta e dytë) |
3rd person (veta e tretë) |
||
indicative (mënyra dëftore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
ha | ha | ha | hamë | hani | hanë | |
imperfect (koha e pakryer) |
haja | haje | hante | hanim | hanit | hanin | |
simple past (koha e kryer e thjeshtë) |
hëngra | hëngre | hëngri | hëngrëm | hëngrët | hëngrën | |
perfect (koha e kryer) |
kam ngrënë | ke ngrënë | ka ngrënë | kemi ngrënë | keni ngrënë | kanë ngrënë | |
pluperfect (koha e kryer e tejshkuar) |
pata ngrënë | pate ngrënë | pati ngrënë | patëm ngrënë | patët ngrënë | patën ngrënë | |
future (koha e ardhme) |
do të ha | do të hash | do të haje | do të hamë | do të hani | do të hanë | |
future perfect (koha e ardhme e përparme) |
do të kem ngrënë | do të kesh ngrënë | do të ketë ngrënë | do të kemi ngrënë | do të keni ngrënë | do të kenë ngrënë | |
subjunctive (mënyra lidhore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
të ha | të hash | të haje | të hamë | të hani | të hanë | |
past (koha e pakryer) |
të haja | të haje | të hante | të hanim | të hanit | të hanin | |
perfect (koha e kryer) |
të kem ngrënë | të kesh ngrënë | të ketë ngrënë | të kemi ngrënë | të keni ngrënë | të kenë ngrënë | |
pluperfect (koha e kryer e tejshkuar) |
të kisha ngrënë | të kishe ngrënë | të kishte ngrënë | të kishim ngrënë | të kishit ngrënë | të kishin ngrënë | |
conditional (mënyra kushtore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
do të haja | do të haje | do të hante | do të hanim | do të hanit | do të hanin | |
perfect (koha e kryer) |
do të kisha ngrënë | do të kishe ngrënë | do të kishte ngrënë | do të kishim ngrënë | do të kishit ngrënë | do të kishin ngrënë | |
optative (mënyra dëshirore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
ngrënça | ngrënç | ngrëntë | ngrënçim | ngrënçit | ngrënçin | |
perfect (koha e kryer) |
paça ngrënë | paç ngrënë | pastë ngrënë | paçim ngrënë | paçit ngrënë | paçin ngrënë | |
admirative (mënyra habitore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
ngrënkam | ngrënke | ngrënka | ngrënkemi | ngrënkeni | ngrënkan | |
imperfect (koha e pakryer) |
ngrënkësha | ngrënkëshe | ngrënkësh | ngrënkëshim | ngrënkë**** | ngrënkëshin | |
perfect (koha e kryer) |
paskam ngrënë | paske ngrënë | paska ngrënë | paskemi ngrënë | paskeni ngrënë | paskan ngrënë | |
pluperfect (koha e kryer) |
paskësha ngrënë | paskëshe ngrënë | paskësh ngrënë | paskëshim ngrënë | paskë**** ngrënë | paskëshin ngrënë | |
imperative (mënyra urdhërore) |
— | ti | — | — | ju | — | |
ha | hani |
See also
References
- ↑ A Concise Historical Grammar of the Albanian Language, V. Orel, Koninklijke Brill, Leiden 2000
Bilba
Etymology
From Proto-Central Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Central-Eastern Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Austronesian *Səpat.
Numeral
ha
- (cardinal) four
Cornish
Conjunction
ha
- and
- Yma hwans dhymm a diwes hag avel.
- I want a drink and an apple.
- Yma hwans dhymm a diwes hag avel.
- while
- hag ev owth oberi
- while he was working
- hag ev owth oberi
Synonyms
- (before vowels) hag
Danish
Pronunciation
- IPA(key): /ha/, [hɑ], [ha]
Interjection
ha
- ha! (an exclamation of triumph or discovery)
- (onomatopoeia) ha (a representation of laughter), often repeated
Synonyms
Havasupai-Walapai-Yavapai
Alternative forms
Noun
ha
- (Walapai) water
References
- Werner Winter, Walapai (Hualapai) Texts
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒ]
Conjunction
ha
- if (introduces conditional clause)
Derived terms
(Expressions):
- ha a hegy nem megy Mohamedhez, Mohamed megy a hegyhez
- ha nincs otthon a macska, cincognak az egerek
- minden jó, ha a vége jó
- úgy szép az élet, ha zajlik
Interjection
ha
- (poetic) (indicates anger or surprise)
- 1857, János Arany, A walesi bárdok (The Bards of Wales)
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /a/
- Rhymes: -a
Verb
ha
- third-person singular present indicative of avere
Interjection
ha!
- ah! (usually ironic or sarcastic)
Latin
Etymology 1
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /haː/
Noun
hā (indeclinable)
- The name of the letter H.
Coordinate terms
- (Latin’s names for the letters of its own alphabet): ā (A), bē (B), cē (C), dē (D), ē (E), ef (F), gē (G), hā (H), ī (I), kā (K), el (L), em (M), en (N), ō (O), pē (P), kū (Q), er (R), es (S), tē (T), ū (V), ix / īx / ex (X), ȳ/ī graeca/ypsilon (Y), zēta (Z)
References
- Arthur E. Gordon, The Letter Names of the Latin Alphabet (University of California Press, 1973; volume 9 of University of California Publications: Classical Studies), part III: “Summary of the Ancient Evidence”, page 32: "Clearly there is no question or doubt about the names of the vowels A, E, I, O, U. They are simply long A, long E, etc. (ā, ē, ī, ō, ū). Nor is there any uncertainty with respect to the six mutes B, C, D, G, P, T. Their names are bē, cē, dē, gē, pē, tē (each with a long E). Or about H, K, and Q: they are hā, kā, kū—each, again, with a long vowel sound."
Etymology 2
Interjection
ha!
- hurrah!, ha ha! (onomatopoeia expressing joy or laughter)
Related terms
Mandarin
Romanization
ha
- Nonstandard spelling of hā.
- Nonstandard spelling of há.
- Nonstandard spelling of hǎ.
- Nonstandard spelling of hà.
Usage notes
- English transcriptions of Mandarin speech often fail to distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without the appropriate indication of tone.
Maricopa
Noun
ha
References
- Lynn Gordon, Maricopa Morphology and Syntax (1986, ISBN 0520099656), page 364
Norwegian Bokmål
Etymology
Verb
ha (imperative ha, present tense har, simple past hadde, past participle hatt)
- to have
References
- “ha” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Verb
ha (present tense har, past tense hadde, past participle hatt, passive infinitive havast, present participle havande, imperative ha)
- have
- Eg har vore her sidan i dag tidleg.
- I have been here since this morning.
- Eg har vore her sidan i dag tidleg.
References
- “ha” in The Nynorsk Dictionary.
Old Irish
Determiner
ha (3rd person possessive) (triggers lenition in the masculine and neuter singular, an unwritten prothetic /h/ in the feminine singular, and eclipsis in the plural)
- Alternative form of a
- c. 800, Würzburg Glosses on the Pauline Epistles, Wb. 6a13
- Is deidbir ha áigthiu, ar is do thabirt díglae berid in claideb sin.
- It is reasonable to fear him [lit. "his fearing is reasonable"], for it is to inflict punishment that he bears that sword.
- Is deidbir ha áigthiu, ar is do thabirt díglae berid in claideb sin.
- c. 800, Würzburg Glosses on the Pauline Epistles, Wb. 6a13
Rapa Nui
< 3 | 4 | 5 > |
---|---|---|
Cardinal : ha Counting form : kaha | ||
Etymology
From Proto-Polynesian *fa, from Proto-Oceanic *pat, from Proto-Eastern Malayo-Polynesian *pat, from Proto-Central-Eastern Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Austronesian *Səpat.
Numeral
ha
- (cardinal) four
Usage notes
When counting, use kaha.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /a/
- Homophone: a
Verb
ha
- Formal second-person singular (usted) present indicative form of haber.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of haber.
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): /hɑː/
Etymology 1
From earlier hava, from Old Swedish hava, from Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną, from Proto-Indo-European *keh₂p- (“to take, seize, catch”).
Verb
ha (present har, preterite hade, supine haft, imperative ha)
- (transitive) To have; to possess, or to have as a property; to come into possession of something concrete or abstract.
- John har två katter.
- John has two cats.
- Den slipsen har en fruktansvärd färg.
- That tie has a terrible colour.
- Vi hade riktigt trevligt igår kväll.
- We had a really nice time last night.
- John har två katter.
- (auxiliary) Used together with the supine form of a verb in the construction of perfect or pluperfect forms
- Jenny har köpt en hund.
- Jenny has bought a dog.
- Jenny har köpt en hund.
Alternative forms
Conjugation
Etymology 2
Interjection
ha
- ha! (same as the English)
- what?, come again?, I'm sorry?, huh?
- Ha? Vad sade du?
- What? What did you say?
- Ha? Vad sade du?
See also
Turkish
Alternative forms
Etymology
From Proto-Turkic [Term?] (“yes”). Compare Azeri hə (“yes”), Turkmen hawa (“yes”), Uzbek ha (“yes”), Uyghur ھەئە (he'e, “yes”), Kazakh иә (ïä, “yes”), Tatar әйе (äye, “aye, yes, yea”), Bashkir эйе (eye, “yes”), Chuvash ээх (eeh, “yes”).
Particle
ha
- (colloquial, dialectal, archaic) yes; yeah
- Geliyor musun? — Ha, geliyorum.
- Are you coming? — Yes, I'm coming.
- Geliyor musun? — Ha, geliyorum.
Interjection
ha
- yea, uh-huh; understood, got it
- oh yeah
- Ha, sen bize çay getirecektin.
- Oh yeah, you were going to bring us some tea.
- Ha, sen bize çay getirecektin.
- yes? right? hmm?
- Üniversiteye gidiyorsun, ha?
- You're going to college, right?
- Üniversiteye gidiyorsun, ha?
- I told you so, there it is
- Ha. Böyle olucağanı biliyordum.
- I told you so. I knew this would happen.
- Ha. Böyle olucağanı biliyordum.
- sorry? eh? huh? (What did you say?)
- Ha? Duymadım.
- Huh? I didn't hear.
- Ha? Duymadım.
Synonyms
Antonyms
West Frisian
Verb
ha
- alternative form of any present-tense form of hawwe except for the third-person singular