Ancient Greek

Adjective

στοιχειώδης • ‎(stoikheiṓdēs) m, f ‎(neuter στοιχείωδες); third declension

1. (used especially of grammar) elementary
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, On Generation and Corruption 1.1.15
   • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, de Thuc. 22

Declension

Derived terms

• στοιχειωδέστατος ‎(stoikheiōdéstatos)
• στοιχειωδέστερος ‎(stoikheiōdésteros)
• στοιχειωδῶς ‎(stoikheiōdôs)

Descendants

• Greek: στοιχειώδης ‎(stoicheiódis)

References

• στοιχειώδης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «στοιχειώδης» on page 1,433/1 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press

Greek

Etymology

Ancient Greek στοιχειώδης ‎(stoikheiṓdēs)

Adjective

στοιχειώδης • ‎(stoicheiódis) m ‎(feminine στοιχειώδης, neuter στοιχειώδες)

1. basic, elementary

   η στοιχειώδης εκπαίδευση‎ ― i stoicheiódis ekpaídefsi ― elementary education

2. (physics) fundamental (particle)

Declension

Synonyms

• βασικός ‎(vasikós, “basic, fundamental”)
• υποτυπώδης ‎(ypotypódis, “basic, undeveloped”)