Definify.com
Definition 2025
inspirar
inspirar
Asturian
Verb
inspirar (first-person singular indicative present inspiro, past participle inspiráu)
Conjugation
Conjugation of inspirar
Synonyms
- (inhale): aspirar
Catalan
Etymology
Borrowing from Latin inspīrāre, present active infinitive of inspīrō.
Verb
inspirar (first-person singular present inspiro, past participle inspirat)
- To inspire
- to breathe in
Conjugation
Conjugation of inspirar (first conjugation)
infinitive | inspirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | inspirant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | inspirat | inspirada | |||||
plural | inspirats | inspirades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
present | inspiro | inspires | inspira | inspirem | inspireu | inspiren | |
imperfect | inspirava | inspiraves | inspirava | inspiràvem | inspiràveu | inspiraven | |
future | inspiraré | inspiraràs | inspirarà | inspirarem | inspirareu | inspiraran | |
preterite | inspirí | inspirares | inspirà | inspiràrem | inspiràreu | inspiraren | |
conditional | inspiraria | inspiraries | inspiraria | inspiraríem | inspiraríeu | inspirarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
present | inspiri | inspiris | inspiri | inspirem | inspireu | inspirin | |
imperfect | inspirés | inspiressis | inspirés | inspiréssim | inspiréssiu | inspiressin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | inspira | inspiri | inspirem | inspireu | inspirin |
Interlingua
Verb
inspirar
- to inspire
Conjugation
Conjugation of “inspirar”
Nominal forms | |||
---|---|---|---|
Infinitive | inspirar | ||
Present | Perfect | ||
Participles | inspirante | inspirate | |
Personal forms | |||
Simple | Perfect | ||
Active voice | Present | inspira | ha inspirate |
Past | inspirava | habeva inspirate | |
Future | inspirara | habera inspirate | |
Conditional | inspirarea | haberea inspirate | |
Imperative | inspira | -- | |
Passive voice | Present | es inspirate | ha essite inspirate |
Past | esseva inspirate | habeva essite inspirate | |
Future | essera inspirate | habera essite inspirate | |
Conditional | esserea inspirate | haberea essite inspirate | |
Imperative | sia inspirate | -- |
Portuguese
Etymology
Borrowing from Latin inspīrāre, present active infinitive of inspīrō.
Pronunciation
- IPA(key): /ĩs.pi.ˈɾar/
- (Portugal) IPA(key): /ĩʃ.pi.ˈɾaɾ/
Verb
inspirar (first-person singular present indicative inspiro, past participle inspirado)
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb inspirar
Related terms
Spanish
Etymology
Borrowing from Latin inspīrāre, present active infinitive of inspīrō.
Verb
inspirar (first-person singular present inspiro, first-person singular preterite inspiré, past participle inspirado)
Conjugation
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not be attested. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive inspirar | |||||||
dative | inspirarme | inspirarte, inspirarle | inspirarle, inspirarse | inspirarnos | inspiraros, inspirarles | inspirarles, inspirarse | |
accusative | inspirarme | inspirarte, inspirarlo, inspirarla | inspirarlo, inspirarla, inspirarse | inspirarnos | inspiraros, inspirarlos, inspirarlas | inspirarlos, inspirarlas, inspirarse | |
with gerund inspirando | |||||||
dative | inspirándome | inspirándote, inspirándole | inspirándole, inspirándose | inspirándonos | inspirándoos, inspirándoles | inspirándoles, inspirándose | |
accusative | inspirándome | inspirándote, inspirándolo, inspirándola | inspirándolo, inspirándola, inspirándose | inspirándonos | inspirándoos, inspirándolos, inspirándolas | inspirándolos, inspirándolas, inspirándose | |
with informal second-person singular imperative inspira | |||||||
dative | inspirame | inspirate, inspirale | inspirale | inspiranos | inspiraos, inspirales | inspirales | |
accusative | inspirame | inspirate, inspiralo, inspirala | inspiralo, inspirala | inspiranos | inspiraos, inspiralos, inspiralas | inspiralos, inspiralas | |
with formal second-person singular imperative inspire | |||||||
dative | inspíreme | inspírete, inspírele | inspírele, inspírese | inspírenos | inspíreles | inspíreles, inspírese | |
accusative | inspíreme | inspírete, inspírelo, inspírela | inspírelo, inspírela, inspírese | inspírenos | inspírelos, inspírelas | inspírelos, inspírelas, inspírese | |
with first-person plural imperative inspiremos | |||||||
dative | not used | inspirémosle | inspirémosle | inspirémonos | inspirémosles | inspirémosles | |
accusative | not used | inspirémoslo, inspirémosla | inspirémoslo, inspirémosla | inspirémonos | inspirémoslos, inspirémoslas | inspirémoslos, inspirémoslas | |
with informal second-person plural imperative inspirad | |||||||
dative | inspiradme | inspiradle | inspiradle | inspiradnos | inspiraos, inspiradles | inspiradles | |
accusative | inspiradme | inspiradlo, inspiradla | inspiradlo, inspiradla | inspiradnos | inspiraos, inspiradlos, inspiradlas | inspiradlos, inspiradlas | |
with formal second-person plural imperative inspiren | |||||||
dative | inspírenme | inspírente, inspírenle | inspírenle, inspírense | inspírenos | inspírenles | inspírenles, inspírense | |
accusative | inspírenme | inspírente, inspírenlo, inspírenla | inspírenlo, inspírenla, inspírense | inspírenos | inspírenlos, inspírenlas | inspírenlos, inspírenlas, inspírense |