Definify.com

Webster 1913 Edition

Tabular

Tab′u-lar

,
Adj.
[L.
tabularis
, fr.
tabula
a board, table. See
Table
.]
Having the form of, or pertaining to, a table (in any of the uses of the word).
Specifically: –
(a)
Having a flat surface;
as, a
tabular
rock
.
(b)
Formed into a succession of flakes; laminated.
Nodules . . . that are
tabular
and plated.
Woodward.
(c)
Set in squares.
[R.]
(d)
Arranged in a schedule;
as,
tabular
statistics
.
(e)
Derived from, or computed by, the use of tables;
as,
tabular
right ascension
.
Tabular difference
(Math.)
,
the difference between two consecutive numbers in a table, sometimes printed in its proper place in the table.
–
Tabular spar
(Min.)
,
wollastonite.

Webster 1828 Edition

Tabular

TAB'ULAR

,
Adj.
[L. tabularis, from tabula, table.]
1.
In the form of a table; having a flat or square surface.
2.
Having the form of lamina or plates.
3.
Set down in tables; as a tabular list of substances.
4.
Set in squares.
Tabular crystal, one in which the prism is very short.
Tabular spar, in mineralogy, a species of limestone, generally of a grayish white color. It occurs either massive or crystallized, in rectangular four sides tables.
Tabular spar is the schaalstein of Werner, and the prismatic augite of Jameson.

Definition 2024

tabular

tabular

English

Adjective

tabular ‎(comparative more tabular, superlative most tabular)

  1. having a flat, plane surface
  2. organized as a table or list
  3. calculated by means of a table
  4. (geology) tending to split into thin flat pieces, such as slate

Related terms

Translations

See also

Interlingua

Verb

tabular

  1. to tabulate

Portuguese

Etymology

From Late Latin tabularis.

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.bu.ˈlar/

Adjective

tabular m, f ‎(plural tabulares, comparable)

  1. tabular

Verb

tabular ‎(first-person singular present indicative tabulo, past participle tabulado)

  1. to tabulate

Conjugation

Spanish

Adjective

tabular m, f ‎(plural tabulares)

  1. tabular

Verb

tabular ‎(first-person singular present tabulo, first-person singular preterite tabulé, past participle tabulado)

  1. to tabulate

Conjugation

    Conjugation of tabular (See Appendix:Spanish verbs)edit data
infinitive tabular
gerund tabulando
past participle masculine feminine
singular tabulado tabulada
plural tabulados tabuladas
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative yo tú
vos		 él/ella
usted		 nosotros
nosotras		 vosotros
vosotras		 ellos/ellas
ustedes
present tabulo tabulastú
tabulásvos 		tabula tabulamos tabuláis tabulan
imperfect tabulaba tabulabas tabulaba tabulábamos tabulabais tabulaban
preterite tabulé tabulaste tabuló tabulamos tabulasteis tabularon
future tabularé tabularás tabulará tabularemos tabularéis tabularán
conditional tabularía tabularías tabularía tabularíamos tabularíais tabularían
subjunctive yo tú
vos		 él/ella
usted		 nosotros
nosotras		 vosotros
vosotras		 ellos/ellas
ustedes
present tabule tabulestú
tabulésvos1 		tabule tabulemos tabuléis tabulen
imperfect
(ra)		 tabulara tabularas tabulara tabuláramos tabularais tabularan
imperfect
(se)		 tabulase tabulases tabulase tabulásemos tabulaseis tabulasen
future tabulare tabulares tabulare tabuláremos tabulareis tabularen
imperative — tú
vos		 usted nosotros
nosotras		 vosotros
vosotras		 ustedes
affirmative tabulatú
tabulávos 		tabule tabulemos tabulad tabulen
negative no tabules no tabule no tabulemos no tabuléis no tabulen
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.

Similar Results